زمان

 

 قبلا همیه وقت اضافه داشتم . یعنی انچنان وقت داشتم که نمی دونستم چطور ازش استفاده کنم . و الان هم نمیدونم چطور از وقتم استفاده کنم ولی این بار دلیلش زیاد بودن نیست ، کم بودن وقت هست.

تراوشات ذهنی آشفته - ندای 5

صبح ها برای بیدار شدن تنها بهانه ای لازم است. بهانه ای که اگر نباشد شاید تا لنگه ظهر هم بخوابی. اصلا مهم نیست شب قبلش تا دیر وقت بیدار بودی یا نه، مهم این است که بهانه ای برای بیدار شدن داشته باشی.
این روز ها برای بیدار شدن های صبح گاهی مثل چند سال اخیر نه دلیلی دارم و نه بهانه ای. روزمرگی مثل خوره بر زمان و وقت هایم افتاده ، و مثل زالو ثانیه ثانیه های آن را می مکد. آرزوهایی که باید تا امروز به آنها می رسیدم و رسیدن به آنها در اینده ممکن نیست و آرزوهای دیگری که وابسته به دسته قبلی هستند.
و آینده بیشتر از آنکه مرا به وجد بیاورد ، همانند دالان شیشه ای است که تنها و تنها باید از آن عبور کنم بی آنکه در آن نقشی داشته باشم ...

تراوشات ذهنی آشفته - ندای 4

چقدر از بزرگ شدم متنفر بودم ؛ هرچند الان بزرگ شده ام و این هر روز مرا ازار می دهد. و هر روز آرزوهای دست نیافتی در مقابل امید به موفقیت ،در جدال از پیش باخته ای که در آن امید به آینده بی رمق تر از همیشه سزاوار فراموش شدن است. زندگی به روزمرگی همیشگی اش ادامه می دهد و در این بین صدای نرسیدن ها بلند و بلند تر می شود.

اینها تعابیری هستند که در اوج سادگی به تمامی این روز های مرا شرح می دهند.

24/12/1394